«پوست» یک فیلم ترسناک کاملا ایرانی؛ ترکیب وحشت، عشق و خیال در فیلمی با بازیگران ناشناخته
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۰۸۶۴۵
فیلم در حال اکران «پوست» در سینما توانست بدون حضور ستاره‌ها مورد استقبال مخاطبان قرار بگیرد، این فیلم توانست اثر متفاوتی در سینمای ایران باشد.
خبرگزاری میزان - روزنامه خراسان نوشت: فیلم «پوست» اثر برادران ارک، اولین‌بار بی‌هیاهو در سی‌وهشتمین جشنواره فجر رونمایی شد و مخاطبان، اهالی رسانه و منتقدان را غافلگیر کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اولین فیلم بلند برادران ارک
بهمن و بهرام ارک پیش از «پوست»، دو فیلم کوتاه «نجس» و «حیوان» را جلوی دوربین برده بودند. آنها موفق شدند در سی‌وششمین جشنواره فجر، جایزه بهترین فیلم کوتاه را برای ساخت «حیوان» از آن خود کنند. جایزه بهترین فیلم، کارگردانی و بهترین فیلم از نگاه تماشاگران در سی‌وچهارمین دوره جشنواره فیلم کوتاه تهران از دیگر افتخارات و جوایز فیلم کوتاه «حیوان» است؛ بنابراین آنها پیش از «پوست» به عنوان امید‌های آینده سینمای ایران شناخته می‌شدند. برادران ارک با سابقه خوبی که در زمینه ساخت فیلم کوتاه داشتند، به سینما آمدند و در اولین فیلم سینمایی بلند خود سراغ ژانری رفتند که در سینمای ایران کمیاب بود.
قصه‌ای عاشقانه بر اساس افسانه قدیمی
فیلم «پوست» یک قصه عاشقانه ساده را با کمک باور‌ها و افسانه قدیمی آذری روایت می‌کند و فیلم برداری آن در یکی از روستا‌های استان آذربایجان شرقی انجام شده است. «پوست» به تناسب قصه‌ای که دارد، نشان می‌دهد که زندگی بعضی از مردم چطور با باور‌های خرافی، جادو، جنبل و طلسم درآمیخته شده است. روایت جذاب فیلم مخاطب را پای آن میخکوب می‌کند و گاهی تماشاگر نیز مانند «آراز» شخصیت اصلی قصه، مرز بین واقعیت و خیال را گم می‌کند. در نتیجه با فضای فیلم کاملا ارتباط برقرار می‌کند. «پوست» به زبان ترکی ساخته شده و دیالوگ‌های آن زیرنویس فارسی شده است.
نسخه‌ای اصیل و ایرانی از ترس
«پوست» یک فیلم اصیل است و نسخه‌ای کاملا ایرانی از ترس را نشان می‌دهد. ایرانی‌ها درباره «جن» به درست یا غلط، روایت‌هایی شنیده‌اند و بسیاری از آن وحشت دارند. «پوست» به خوبی از حضور اجنه در قصه استفاده می‌کند و ترس و اضطراب را در دل تماشاگر می‌اندازد. گریم موجوداتی که به عنوان «جن» در فیلم می‌بینیم نیز گریم بسیار خوب و خلاقانه‌ای است که برای مخاطب تکراری نیست و واقعا ترسناک به نظر می‌رسد. نریشن‌های «عاشیق»، آواز‌هایی که می‌خواند و روایت او نیز به جذاب‌تر شدن روایت فیلم، کمک بسیار خوبی می‌کند. موسیقی متن «پوست» که بامداد افشار آن را ساخته است کاملا با فضای مرموز و ترسناک فیلم متناسب است و مخاطب را تحت تاثیر این فضا قرار می‌دهد. جذابیت بازی برادران ارک با نور و سایه نیز روی پرده عریض سینما دیده می‌شود و حیف است که فرصت دیدن «پوست» روی پرده سینما از دست برود.
حضور موفق «پوست» در جشنواره فجر
همان طور که اشاره کردیم فیلم «پوست» اولین‌بار سال ۹۸ در جشنواره فجر رونمایی شد. تا پیش از اکران فیلم توقع نمی‌رفت این اثر چندان مورد استقبال قرار بگیرد، اما «پوست» در جشنواره به نمایش درآمد، بازخورد‌های مثبت و خوبی گرفت و از برندگان و نامزد‌های جشنواره نیز سهم داشت. دو جایزه بهترین فیلم هنر و تجربه و بهترین موسیقی متن نصیب «پوست» شد و در پنج شاخه بهترین تدوین، طراحی لباس و صحنه، صدا و جلوه‌های ویژه میدانی نیز نامزد دریافت جایزه شد. به این ترتیب اولین ساخته برادران ارک حضور نسبتا موفقی در جشنواره فجر داشت.
جای خالی فیلم وحشت در سینمای ایران
نمی‌توان گفت فیلم «پوست» به معنای دقیق کلمه در ژانر وحشت ساخته شده، اما با توجه به قصه فیلم و فضای وهم‌انگیز آن، «پوست» جزو معدود فیلم‌های ترسناک سینمای ایران است. تا به حال فیلم‌هایی در ژانر وحشت ساخته شده، اما جز مواردی انگشت‌شمار، اکثر این آثار در ایجاد ترس و دلهره برای مخاطب چندان موفق نبوده‌اند و حتی گاهی با الگو گرفتن ناشیانه از اِلمان‌های جهانی سینمای وحشت، تماشاگر را به خنده انداخته‌اند! اما فیلم برادران ارک این طور نیست و نمونه آن را کمتر در سینمای ایران دیده‌ایم، بنابراین تماشای «پوست» برای مخاطب تجربه نسبتا تازه‌ای به حساب می‌آید. آثاری امثال «پوست» و «زالاوا» می‌توانند خلأ ساخت فیلم‌های ترسناک را پر کنند.
انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: سینمای ایران پوست سینمای ایران برادران ارک بهترین فیلم جشنواره فجر فیلم کوتاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۰۸۶۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم/ نگاهی به فیلم مست عشق
به ویژه اینکه تعدادی از آنها شهرتی جهانی داشته و می‌توانند پای آثار نمایشی تولید شده در این چارچوب را به بازار جهانی باز کنند. موضوعی که چندان مورد توجه سینمای ایران قرار نگرفته و اندک آثار تولید شده در این باب نیز متعلق به تلویزیون بودهاند. فیلم سینمایی «مست عشق» ساخته حسن فتحی که به نوعی محصول مشترک ایران و ترکیه به حساب می‌آید، نخستین تجربه جدی سینمای ایران در این رابطه است که به تازگی روی پرده سینماهای کشور رفته و در هفته نخست رکورد فروش ریالی و تعداد تماشاگر را شکسته است.
فتحی که تجربه تولید آثار تاریخی در قاب کوچک را داشته، در «مست عشق» سراغ یکی از مهمترین شعرا و عرفای تاریخ ایران یعنی جلال‌الدین محمد بلخی مشهور به مولانا رفته و بخشی از دوران زندگی وی را به تصویر کشیده که از کشش دراماتیک مناسبی برخوردار است. فرهاد توحیدی که یکی از قدیمی‌ترین فیلمنامه‌نویسان پس از انقلاب به حساب می‌آید در «مست عشق»، مولانا و شمس تبریزی را به عنوان ستون‌های فیلمنامه قرار داده و قصه را با محوریت این دو پیش می‌برد. قصه‌ای شخصیت محور که با چرخشی ظریف به سمت ماجرامحوری رفته و چند داستانک جذاب را به آن گره می‌زند.
توحیدی در پرده نخست، قصه را با یک حادثه آغاز کرده و سوالی را پیرامون ناپدید شدن شمس تبریزی مطرح می‌کند. سپس با یک فلاش‌بک به گذشته‌ای نه چندان دور رفته و برخورد مولانا و شمس را کلید می‌زند که سرانجام به یک نقطه عطف می‌رسد. جایی که مولانا مجذوب شخصیت پیچیده و خاص شمس شده و نگاه‌اش به جهان تغییر می‌کند. در نیمه میانی، توحیدی روی حسادت به عنوان یکی از تم‌های فیلمنامه مانور داده و موانعی را بر سر راه مرید و مراد قرار می‌دهد تا از بار تنش حاکم بر آن کاسته نشود. در این بین رفت و برگشت‌های زمانی هم رخ می‌دهد که از ساختار قصه بیرون نزده و تماشاگر را سردرگم نمی‌کند. در واقع این ساختار غیرخطی برای آن است که تکه‌های پازل قصه کنار یکدیگر قرار گرفته و یکپارچگی آن از دست نرود.
داستان‌های فرعی نقشی کلیدی در پیکره فیلمنامه‌های امروزی دارند و ((مست عشق)) از این بابت نمونه‌ای درخشان به حساب می‌آید. اولی قصه عشق نافرجام پسر مولانا (علاء‌الدین) به کیمیا خاتون است که به خوبی در بافت قصه جا افتاده و مثلثی عاشقانه را شکل می‌دهد و تماشاگر را به حدس و گمان‌هایی پیرامون نقطه عطف دوم فیلمنامه وادار می‌کند. دیگری داستانک مربوط به اسکندر بیک فرمانده خشن اهل قونیه است که علاقه‌ای نافرجام به دختری مسیحی به نام مریم داشته و توحیدی این داستانک را به بهترین شکل به قصه اصلی پیوند زده است. نکته مهمی که در فیلمنامه ((مست عشق)) به چشم می‌خورد، وفاداری به اندازه نویسنده به تاریخ است که وجوه نمایشی خوبی نیز به آن بخشیده شده است. همان‌طور که از عشق به عنوان تم اصلی و جانمایه اثر بهره گرفته و آن را به شخصیت‌های اصلی گره زده است.
حسن فتحی در آخرین ساخته سینمایی‌اش دست به ریسک بزرگی زده و به سراغ شخصیتی رفته که میلیون ها طرفدار در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر دارد. او با توجه به فیلمنامه خوبی که در اختیار داشته تلاش کرده تا اثر شسته‌رفته‌ای را خلق کند. تلاشی که از همان سکانس نخست (کابوس جنگ اسکندربیک) خود را به رخ کشیده و تا آخر ادامه پیدا می‌کند. به ویژه در دکوپاژ فیلمنامه که ظرافت و وسواس خاصی در آن به چشم می‌خورد. برای مثال می‌توان به سکانس گفتگوی طولانی شمس و مولانا اشاره کرد. البته نمی‌توان از مست عشق گفت و به فیلمبرداری درخشان زنده‌یاد مرتضی پورصمدی و تدوین استاندارد میثم مولایی اشاره نکرد.
یکی از چالش‌های مهم فیلم انتخاب بازیگران آن بوده که ترکیبی از بازیگران ایرانی و ترک به حساب می‌آید و ایجاد هارمونی میان آنها کار سختی به نظر می‌رسد. اتفاقی که تا حدود زیادی رخ داده و بازیگران نقش مهمی در کیفیت برجسته فیلم دارند. پارسا پیروزفر و شهاب حسینی انتخاب‌های هوشمندانه‌ای برای ایفای نقش‌های مولانا و شمس تبریزی بودهاند که البته کفه ترازو به سمت حسینی اندک چربشی دارد. همچنین بازیگران ترک زبان که در سینما و تلویزیون ترکیه شهرت زیادی دارند، در ایفای نقش‌ها موفق بوده اند.
مست عشق از آن دسته فیلم‌هایی است که تولید و پست پروداکشن سختی داشته که از این بابت می‌توان به گروه تولید آن دستمریزاد گفته و دستاوردهای آن برای سینمای ایران را به فال نیک گرفت.
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903013
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت