«نجلا»؛ قصه عشق و عقیده

به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، «نجلا» را می‌توان در ذیل سریال‌هایی قرار داد که به «عاشقانه تاریخی» معروف شده‌اند. سریال‌هایی که قصه عاشقانه خود را در بستر تاریخ روایت می‌کنند و دو سویه رمانتیک و دراماتیک ماجرا را به یک برهه یا واقعه تاریخی پیوند می‌زنند. از این حیث می‌توان سریال‌هایی مثل «شب دهم»، «کیمیا» و «کیف انگلیسی» را فارغ از کم و کیف اثر و تفاوت‌های قصه و شخصیت‌ها در یک مجموعه قرار داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«نجلا» به سراغ یک برهه و رخدادی تاریخی رفته و درام خود را در بستر آن بنا نهاده که نو و تازه است. از این حیث که تاکنون کسی به آن نپرداخته و اغلب مخاطبان نسبت به آن شناخت ندارند. رخدادی مربوط به سال‌های ۵۵ تا ۵۸ و به نام «اربعین سرخ» که رژیم بعث برای جلوگیری از جلسات مذهبی شیعیان در یکی از همین اربعین‌ها کلی از زائران را قتل عام می‌کند که آن سال به اربعین سرخ معروف شد.

قصه هم با ارجاع به این رخداد به عنوان زیرمتن درام، داستانش را بسط داده و روایت می‌کند. قصه‌ای که عشق را به اعتقاد و عقیده پیوند زده و در یک دیالکتیک دراماتیک صورت بندی می‌کند. به این شکل که نجلا (سارا رسول‌زاده) با کمک عبد (حسام منظور) از مرز عبور کرده و به فرزند گمشده‌اش در عراق می‌رسد. چیزی شبیه به درخواست فخرالزمان برای پاسخ مثبت به عشق حیدر خوش‌مرام برای برپایی مراسم تعزیه در «شب دهم».

قصه «نجلا» از یک سو به سویه‌های تاریخی خود متکی است که آن را در دو لایه می‌توان ردیابی کرد. یکی رخداد اربعین سرخ و دیگری تاریخ معاصر در اواخر دهه ۵۰ و اوایل انقلاب. بر همین مبنا نوع پوشش و حتی لهجه جنوبی شخصیت‌ها هم متأثر از این ویژگی تاریخی است و شاید با لهجه اکنون آبادان و خرمشهر کمی متفاوت باشد. ضمن اینکه قرار هم نیست بازیگر نعل به نعل عین زبان و لهجه بومی یک منطقه حرف بزند.

در واقع او لهجه را بازی می‌کند نه اجرا و همین مقدار مبتنی بر منطق دراماتیک بوده و کافیست. ضمن اینکه «نجلا» بیشتر یک قصه موقعیت محور است تا کلام محور و تجربه‌های درونی و اعتقادی کاراکتر‌ها در اینجا مهمتر از نوع و لحن زبان و بیانشان است.

«نجلا» ظرفیت و ظرافت دراماتیک لازم برای تعلیق آفرینی معنادار برای مخاطب را داشته و می‌تواند در یک همراهی همدلانه، تماشاگر را با قصه پر فراز و نشیب خود همراه کند. روایتی که ساختاری سیر و سلوکی از جنس تجربه‌های عارفانه دارد و در یک فضا و لوکیشن بومی و غیرآپارتمانی، قصه‌اش را تعریف می‌کند. قهرمان زن قصه می‌تواند برگ برنده آن باشد. اینکه «نجلا» مثل نرگس و کیمیا در ذهن‌ها بماند. فارغ از نسبت سریال با مفاهیم عاشورایی و در واقع سویه‌های اعتقادی قصه، قطعا «نجلا» را می‌توان یکی از سریال‌های زن محوری دانست که در حافظه تصویری و تاریخی مخاطب می‌ماند. خاصه اینکه در اینجا با زنی محکم و با اراده مواجه هستیک که در عین عطوفت‌های زنانه اش، زنی ضعیف نیست. احساسات قدرتمندی دارد، اما احساساتی نیست.

جستجوگری و کنکاش برای پیدا کردن پسرش به او صلابت و جذبه قهرمان گونه می‌بخشد که می‌تواند در برابر جذبه مردانه عبد هماوردی کند. ضمن اینکه با زنی بومی، اما مدرن مواجه هستیم که فعالیت اجتماعی می‌کند و هویت شغلی دارد. پرستار بودن نجلا به تحکیم شخصیت او کمک زیادی کرده است؛ و چه ترکیب جدید و جذابی است زوج منظور و رسول‌زاده. هم از حیث ویژگی‌های بازیگری و هم موقعیت نقش در ساختار درام. گرچه سارا رسول‌زاده در شبه نمایش خانگی و به واسطه سریال عاشقانه معرفی شد، اما قطعا با توجه به گستره مخاطبان تلویزیون و نقش و جایگاهی که این نقش در سریال دارد بعد از این باید شاهد حضور بیشتر او در سینما و تلویزیون باشیم. به ویژه اینکه نام سریال هم نقش خود اوست. از آن نقش‌هایی که موجب می‌شود بعد از این او را «نجلا» خطاب کنند.

سریال البته سریال پربازیگری است که از بازیگران بومی هم بهره برده و این یک الگوی خوب برای برای ساخت سریال در استان‌ها و استفاده از هنرمندان بومی است که فرصت دیده شدن و بازی در کنار بازیگران ملی را داشته باشند. ضمن اینکه مخاطب با تصاویر تازه‌ای از لوکیشن و بافت جغرافیایی قصه و به طبع آن با قاب‌های متفاوتی از لحاظ تصویری مواجه می‌شود. یکی از ویژگی‌های خوب سریال «نجلا» زیبایی شناسی بصری آن است که با تکیه بر ظرفیت جغرافیایی جنوب صورت بندی شده است.

از سوی دیگر «نجلا» یک قصه جاده‌ای و سفری هم هست که به فضای آپارتمانی و داخلی محدود نشده یا صرفا در چند لوکیشن معدود نمی‌گذرد. تنوع و تعدد لوکیشن‌ها به ریتم و ضرب آهنگ بهتر قصه خود کمک کرده. ضمن اینکه سویه سفرنامه‌ای بودن آن که به جستجوگریی پیوند خورده هم از یک سو سفر در آفاق را در خود دارد و فراز و نشیب‌هایی قصه‌های جاده‌ای و جستجوگرانه و هم سفر انفسی که در آن شاهد تغییر و تحولات درونی و اعتقادی و اخلاقی شخصیت‌ها هستیم و این ویژگی به همخوانی فرم ومحتوی دراین سریال کمک زیادی کرده است. کاش موسیقی متن و تیتراژ سریال از عناصر و مولفه‌های موسیقی جنوب یا موسیقی عربی بیشتر بهره می‌برد تا در بازنمایی فضا و حس و حال جغرافیایی قصه، چند لایه‌تر می‌شد.

«نجلا» توانسته قصه عاشقانه خود را به دل مخاطب خوش بنشاند و آن قلاب عاطفی با درام را به درستی گیر انداخته است. مخاطب در پی این قصه عاشقانه با آن‌ها همراه شده و در مسیر تحولات درونی شخصیت‌ها قرار می‌گیرد. کارگردان توانسته با درک درست از مخاطب شناسی ایرانی، نقطه عطف و کانونی خود را در یک موقعیت جذاب و پرکشش صورت بندی کند و او را نگران سرنوشت نجلا و عبد کند. حالا مخاطب روی همین ریل درست طراحی شده قصه را دنبال می‌کند و قسمت به قسمت جلو می‌رود. جایی که پای عشق و عقیده در میان باشد حتما می‌توان ردپای مخاطب را پیدا کرد.

 

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سریال تلویزیونی سریال نجلا سریال تاریخی شخصیت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۳۶۱۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرفروش ترین تئاترهای دولتی کدام اند؟

به نقل از روابط عمومی اداره کل هنر‌های نمایشی، آمار فروش و تعداد تماشاگران نمایش‌های مجموعه تئاترشهر، تالار هنر و همچنین تماشاخانه سنگلج تا پایان روز پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ اعلام شد.

به گزارش صدای ایران از ایسنا،نمایش «گالیله» به کارگردانی شهاب‌الدین حسین‌پور که از ۲۹ فروردین در تالار اصلی با ظرفیت ۵۷۹ مخاطب و قیمت بلیت۳۰۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۳ اجرا و میزبانی از ۵ هزار و ۳۱۷ مخاطب (با احتساب بلیت تمام‌بها، نیم‌بها، تخفیف‌دار و مهمان) توانست به فروشی معادل ۱ میلیارد و ۲۳۸ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «روال عادی» به کارگردانی کیارش رُست که اجرای خود را از ۳۰ فروردین در تالار چهارسو، با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۳ اجرا و میزبانی از ۸۴۱ مخاطب توانست به فروشی معادل ۱۱۵ میلیون و ۹۷۴ هزار تومان برسد.

نمایش «توقف اتانازی» به کارگردانی محمدرضا عطایی فر که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار چهارسو با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۹ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۳۵۲ مخاطب، توانست به فروشی معادل ۱۸۳ میلیون و ۹۶۰ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «آن بُرد» به کارگردانی مهدی زندیه و آیدین تمبرچی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۷۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۲۱ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۸۰۵ مخاطب، فروشی معادل ۲۷۳ میلیون۵۸۱ هزار تومان داشته است.

نمایش «پس از» به کارگردانی مرتضی کوهی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی، با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۴۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۱۹ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۶۴۲ مخاطب به فروشی معادل ۱۹۱ میلیون و ۶۶۰ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «آبی گونه» به کارگردانی کاوه مهدوی که از ۲۳ فروردین در تالار سایه با ظرفیت ۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۹ اجرا و میزبانی از ۶۶۴ مخاطب به فروشی معادل ۶۸ میلیون و ۶۵۵ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «کان لم یکن» به کارگردانی سید علی موسویان که از ۲۶ فروردین در تالار سایه با ظرفیت صندلی۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزارتومان روی صحنه رفته است، با ۱۷ اجرا، ۴۶۷ مخاطب جذب کرده و به فروشی معادل ۴۴ میلیون و ۴ هزار تومان دست یافته است.

نمایش «نظام ابن عربی» به کارگردانی یاسمین عباسی که از ۲ اردیبهشت‌ماه در کارگاه نمایش با ظرفیت صندلی ۲۶ نفر و قیمت بلیت ۱۰۰ هزارتومان به صحنه رفته است، با ۱۱ اجرا میزبان ۲۲۲ مخاطب بوده و به فروش ۱۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان دست پیدا کرده است.

 
در تماشاخانه سنگلج، نمایش «سلطان عمرا بمیرد» به کارگردانی محمدجواد کبودرآهنگی که از ۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳به صحنه رفته است، نهمین اجرای خود را پشت سر گذاشت و در مجموع، میزبان ۴۳۱ تماشاگر بوده است. این نمایش با احتساب بلیت‌های تمام بها، نیم بها، میهمان و تخفیف دار با بلیت ۱۰۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، مبلغ ۷ میلیون و ۷۹۰ هزار تومان فروخته است.

همچنین نمایش «جادوی شهرزاد» به کارگردانی احمد دهقان نیز که اجرای خود را از ۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ آغاز کرده است؛ با ۴ اجرا توانسته است ۲۰۴ تماشاگر را به تماشاخانه سنگلج جلب کند. این نمایش با احتساب بلیت‌های تمام بها، نیم بها، میهمان و تخفیف دار با بلیت ۸۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، توانسته مبلغ ۷ میلیون و ۲۱۶ هزار تومان بفروشد.

در تالار هنر، نمایش «انگشتر اسرارآمیز» به کارگردانی میثم یوسفی که از ۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳در سالنی با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است، با ۱۱ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانست ۱ هزار و ۱۰۰ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۷۱ میلیون و ۱۸۱ هزار تومان دست پیدا کند. 

همچنین نمایش «آکادمی پرندگان» به کارگردانی حسین مزینانی که از ۲۲ فروردین‌ماه ۱۴۰۳در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است، با ۲۱ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانسته ۱ هزار و ۱۳۲ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۷۸ میلیون و ۴۶۸ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایشنامه «پینوکیو» به کارگردانی داود زارع که ۷، ۱۳ و ۱۴ اردیبهشت‌ماه در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری خوانده شد، با ۳ اجرا و قیمت بلیت ۸۰ هزارتومان، توانست ۶۷۵ تماشاگر را به سالن جلب کند و به فروش ۵۵ میلیون و ۸۸ هزار تومانی برسد.